De ideologische strijd loslaten

Het is een typisch socialistisch denkbeeld dat de nakomelingen der Palestijns-Arabische oorlogsvluchtelingen verwikkeld zouden zijn in een klassenstrijd tegen de Joden en de Israëlische regering. Omdat veel moderne Jodenhaters en andere liefhebbers van Arabische olie op deze (via massa-hypnose opgelegde) manier redeneren hanteren zij klassieke Marxistische begrippen zoals 'onderdrukking' en 'vrijheid', ook wanneer deze toch duidelijk NIET van toepassing zijn op de sinds de jaren '20 heersende oorlogssituatie tussen nationalistische Moslims en Joden.

Volgens de theorie zal de oorlog op het niveau van de klassenstrijd pas ten einde komen wanneer alle strukturen van het 'kapitaal' zullen zijn vernietigd en de rode vlag van de 'broederschap der arbeiders' overal wappert. Daarom geven vooral linkse partijen geen duimbreed toe. Voor hen is de democratische status van Israël (en andere landen) niet relevant, want zij voeren een ideologische strijd tegen 'de Joden' en 'de banken' in het algemeen! In hun ogen staan deze door hun associatie met de opbouw, oprichting en handhaving van Israël - om niet te spreken over de 'kolonisatie' van Judea en Samaria - de wereldvrede in de weg.

In het gesprek met zulke mensen kun je er daarom op wijzen dat je NIET wilt meedoen aan de revolutie en dat je ook niet het type 'vrijheid' nastreeft dat door de bewonderaars van massamoordenaars als Che Guevara en Jasser Arafat wordt gepropageerd en nagestreefd. Leg uit dat je wel een voorstander bent van het samen leven en werken, en dat dit volgens jou ook vandaag al uitvoerbaar is, maar dat je NIET gelooft dat de vernietiging van het (Joodse) kapitaal in Amerika en Israël de mensheid dichterbij naar de vrede brengen zal.

Houd er zelf indien nodig echter éérst mee op, met Israël te dwepen. Net als andere soevereine landen heeft ook de Joodse staat geen aanbidders nodig; als puntje bij paaltje komt heeft zij een eigen leger om haar burgers te beschermen. Laat eveneens je eventuele obsessie met Israël varen. Door je medemens puur vanwege zijn persoonlijke afkeer van Joden en/of Israël áán te vallen (zelfs in je gedachten) maak je immers geen vrede. Kijk vervolgens - maar alleen nadat je zelf de hier beschreven moeilijke stappen hebt genomen - of je gesprekspartner op zijn beurt bereid is om zijn dwang- en dwaalgedachten over de 'revolutie van het onderdrukte volk' en het dáármee samenhangende vijandbeeld los te laten.

Love for the Jews

Hoe we hier misschien gekomen zijn

Onze regering is corrupt. Zij is net als andere Europese regeringen voor Arabische chantage bezweken. Een oud en lastig probleem komt aan het licht: sinds eeuwen gaan de regenten van Nederland er ten onrechte van uit dat de economie belangrijker is dan de moraal. Het is verleidelijk om de korte termijn in de besluitvorming zwaarder mee te laten wegen dan de lange - en in het verdeelde Nederland zwicht men (te) snel, uit angst dat andere partijen met een vermeend voordeel aan de haal zullen gaan.


Als ik het goed begrijp hebben de sowieso al zwakke regenten van Nederland in de jaren '70 van de vorige eeuw besloten om de olie-stroom voor de toekomst te garanderen door op een aantal absurde Arabische eisen in te gaan.


Ik herhaal:  de Arabieren lieten deze eisen vergezeld gaan van een ongehoorde intimidatie ('doe dit, anders draaien we de kraan dicht'). Zij omvatten onder meer het bevorderen en subsidiëren van Moslim-immigratie en het nuanceren van de relatie met Israël in het voordeel van de Israël-vijandige Palestijnse beweging.


Onze regenten dachten waarschijnlijk dat zij een goede 'deal' hadden gemaakt, maar volgens mij hadden ze er onze eigen Christiaan Snouck Hurgronje op moeten naslaan, die al in de 19e eeuw waarschuwde voor de politieke bedoelingen van de Islam.


Is het nu te laat? Nee, voor een omkeer is het nooit te laat. Maar met elke dag die zonder maatregelen verstrijkt gaat de politieke prijs van de omkeer omhoog. Net als die van de olie natuurlijk, want de Arabieren hebben zich niet verplicht om de productiekosten stabiel te houden.


Toch gaat het de Arabieren niet om het geld, dat zij in al hun vroomheid keurig minachten. Als goede Moslims willen zij ons echter een kans geven om ons land en onze ziel - onze culturele identiteit - aan de Islam te verkopen. In ruil daarvoor geven zij ons de waardevolle olie als een soort gastgeschenk.


Door jaren van socialistische indoctrinatie valt de uitvoering van het project erg mee. De meeste Nederlanders hebben er geen idee van dat hun land bezet is en stapje voor stapje wordt aangepast aan de wensen en wetten van de overheersers uit Arabië...